Όσοι έχουν επισκεφθεί τη Μεθώνη, λένε πως επιβάλλεται να πάει κάποιος εκεί μόνο για να δει το κάστρο της. Κι έχουν δίκιο. Γιατί; Επειδή το κάστρο της Μεθώνης είναι ένα από τα μεγαλύτερα και εντυπωσιακότερα της Μεσογείου και καταλαμβάνει ολόκληρη την έκταση του ακρωτηρίου της νοτιοδυτικής ακτής της Μεσσηνίας.
Το κάστρο της Μεθώνης φτάνει μέχρι τη θάλασσα και καταλήγει στο Μπούρτζι, το οχυρωμένο νησάκι με τον οκταγωνικό πύργο κτισμένο στη νότια πλευρά. Μια τάφρος το χωρίζει από την ξηρά. Το φρούριο έχει πολυγωνικό σχήμα και χαρίζει, με τον τεράστιο όγκο του, στην πόλη της Μεθώνης αρχοντιά.
Βόλτα στο Κάστρο
Η είσοδος για το κάστρο βρίσκεται στη μέση περίπου της βόρειας πλευράς και ο επισκέπτης διασχίζει μία πέτρινη γέφυρα από 14 τόξα. Εντυπωσιάζουν η κύρια πύλη πάνω από την τάφρο με την περίτεχνη διακόσμηση, τα εντοιχισμένα ανάγλυφα με το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου και οι επιγραφές με τους θυρεούς που διατηρούνται ακόμη.
Αριστερά και δεξιά της εισόδου διατηρούνται οι δύο μεγάλοι προμαχώνες. Η βόρεια πλευρά του τείχους φτάνει τα 11 μέτρα ύψος και οι δύο προμαχώνες επικοινωνούσαν μεταξύ τους με ένα σκεπαστό πέρασμα. Το τείχος ενισχύεται με τετράγωνους πύργους στη ΒΑ πλευρά και έναν μεγάλο στρογγυλό στη ΒΔ. Για να κατασκευασθεί χρησιμοποιήθηκαν καλοδουλεμένες πέτρες που έφεραν επίχρισμα από κονίαμα.
Αν η κεντρική πύλη αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα στοιχεία του κάστρου, το άλλο είναι η έκτασή του. Αμέσως μετά την κεντρική πύλη ανοίγεται ένας δρόμος θολοσκέπαστος που οδηγεί σε μια δεύτερη πύλη και μετά σε μια τρίτη στο εσωτερικό του κάστρου που βρισκόταν το κατοικημένο μέρος. Αυτό χωρίζεται από ένα εγκάρσιο τείχος ύψους 6 μέτρων ενισχυμένο με πέντε πύργους.
Σε κεντρικό σημείο δεσπόζει μια μονόλιθη ψηλή κολόνα από κόκκινο γρανίτη. Κάπως καλά διατηρημένα είναι τα χαμάμ των πασάδων με τις θολωτές στέγες γεμάτες στρογγυλούς φεγγίτες που χρησίμευαν για τον εξαερισμό.
Χαρακτηριστικό σημείο είναι η εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος με το πέτρινο καμπαναριό να θυμίζει εκκλησίες των χωριών της Βρετάνης. Αρχικά ήταν καθολική εκκλησία, τζαμί αργότερα και ορθόδοξη σήμερα. Στην είσοδό της ξεχωρίζουν δύο κολόνες από τα συντρίμμια της πεσμένης βυζαντινής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας.
Στη νότια πλευρά του κάστρου της Μεθώνης, πάνω σε βραχώδη νησίδα κτίστηκε από τους Τούρκους (1500-1573) το Μπούρτζι. Πρόκειται για κομψή οκταγωνική κατασκευή με ιδιαίτερη αμυντική αξία που χρησιμοποιήθηκε ως τόπος φυλάκισης και βασανιστηρίων.
Απέναντι βρίσκεται το νησάκι Σχίζα καθώς και το νησάκι Σαπιέντζα όπου η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε, το 1963, στο φως δεκάδες γρανιτένιες κολόνες. Εικάζεται ότι αποτελούν τμήματα του Μεγάλου Περιστυλίου που είχε χτίσει ο Ηρώδης στην Καισάρεια της Παλαιστίνης, τον 1ο μ.Χ. αιώνα και γκρέμισαν οι Βενετοί τον Μεσαίωνα.
Η θέση που βρίσκεται το κάστρο της Μεθώνης οχυρώνεται από τον 7ο αιώνα π.Χ. Χρησιμοποιήθηκε ως φρούριο των Βυζαντινών, στη συνέχεια πέρασε στα χέρια των Ενετών με την συνθήκη της Σαπιέντζας το 1209. Το κάστρο γνώρισε τότε μεγάλη ανάπτυξη καθώς οχυρώθηκε και οικοδομήθηκε με τη βενετσιάνικη αρχιτεκτονική, ενώ το 1500 παραδόθηκε στον πασά Βαγιαζίτ Β΄ και η περιοχή οδηγήθηκε σε παρακμή. Καταλήφθηκε το 1685 από τις δυνάμεις του Φραντζέσκο Μοροζίνι, αλλά το 1715 το ανακατέλαβαν οι Τούρκοι με τον Νταμάτ Αλή πασά κι έτσι η Μεθώνη έγινε έδρα του Πασά της Δ. Μεσσηνίας. Απελευθερώθηκε το 1828 από τις γαλλικές δυνάμεις του στρατηγού Μαιζόν.
Γραφικά ταβερνάκια υπάρχουν στην παραλία της πόλης ενώ στον κεντρικό εμπορικό δρόμο ξεχωρίζει η ταβέρνα “Αλέκτωρ” για το εξαιρετικό βιολογικό ελαιόλαδο και τα ντόπια προϊόντα.
